To jest stara wersja strony!
Kod pakietów używanych do wyliczania wskaźników EWD utrzymywany jest w repozytoriach Git. Referencyjne kopie repozytoriów znajdują się na Odrze lub na serwerze GitHub.
Pod Windowsami czy na Macu najprościej zainstalować aplikację GitHub-a (Git zainstaluje się z nią automatycznie i co więcej, zostanie też automatycznie rozsądnie skonfigurowany):
Pod Linuksem należy Gita zainstalować z paczek (np. pod Debianem/Ubuntu: sudo apt-get install git).
Wersja na twardziela dla użytkowników Windows:
Gita wraz z kilkoma potrzebnymi nakładkami można pobrać np. z: https://code.google.com/p/gitextensions. Należy zainstalować sobie wszystko, o co będzie się pytał (chyba że wiesz, że już to masz, albo masz coś, co to dobrze zastępuje), jako to:
Podczas instalacji zostanie zadanych kilka podchwytliwych pytań, ale to, jak na nie odpowiecie nie ma na szczęście większego znaczenia.
Kwestie związane z kluczami SSH zostały pokrótce opisane na odpowiedniej stronie GitHub-a.
Postępuj zgodnie z instrukcją: Zakładanie projektu RStudio dla pakietu.
Przeczytaj też: Zakładanie projektu RStudio dla pakietu.
git add .
git log
aby namierzyć commit, do którego chcesz przywrócić repozytorium (enterem lub spacją każesz wyświetlać kolejne informacje; gdy dojdziesz do interesującego cię commitu naciśnij 'q' aby móc wpisać dalsze polecenia).
git reset --hard <"numer" commitu> git push -f
Tzw. gałęzie to świetny wynalazek, który pozwala nam nie narażać końcowych użytkowników pakietu na obcowanie z nanoszonymi przez nas w kodzie zmianami (np. dodawaniem nowych funkcji) tak długo, jak długo nie zostaną one doprowadzone do etapu produkcyjnego, jednocześnie umożliwiając wspólną pracę na rozwijanym kodzie.
Z filozofią używania gałęzi można zapoznać się np. tutaj: http://nvie.com/posts/a-successful-git-branching-model
A sposób używania gałęzi w RStudio opisany został np. na stronie Christiana Lempa.
GUI RStudio oferuje bardzo ograniczone wsparcie dla działania na gałęziach. Przy jego pomocy możliwe jest jedynie przełączanie się pomiędzy już istniejącymi gałęziami oraz dokonanie commitu w aktywnej gałęzi. W związku z tym dużą część operacji trzeba wykonywać z konsoli. W szczególności:
git checkout -b [nazwa_gałęzi]
git pull [nazwa_innego_repozytorium] [nazwa_gałęzi_na_innym_repozytorium]
git push [nazwa_innego_repozytorium] [nazwa_gałęzi_na_innym_repozytorium]
git merge --no-ff [nazwa_gałęzi]
Argument –no-ff zapewnia, że w historii zmian aktywnej gałęzi zachowana zostanie informacja o dokonanym połączeniu (merge) i historia zmian obu gałęzi, które są łączone.
Jeśli pracę mamy zorganizowaną w systemie z repozytorium źródłowym - w szczególności na GitHubie - to jako nazwa_innego_repozytorium typowo używamy origin. W ogólności może to być adres serwera, albo reprezentująca go skrótowa nazwa, tzw. remote, o ile została wcześniej zarejestrowana w Gicie (origin jest właśnie remotem).